Ze trokken over het smalle pad, volhardend. Hun gestaltes waren slechts nietige stipjes in het dorre, uitgestrekte landschap. Een sombere, surrealistische wereld strekte zich eindeloos voor hen uit. Maar ze gingen door, gedreven door maar één doel: een uitweg vinden. Met hun ogen gericht op de hemel zochten ze troost in de verre sterren: een herinnering aan wat daarbuiten ligt. Ergens, daar, wachtte de oneindigheid. Een ontsnapping uit de verlatenheid, de belofte van iets groters.
Ze trokken over het smalle pad, volhardend. Hun gestaltes waren slechts nietige stipjes in het dorre, uitgestrekte landschap. Een sombere, surrealistische wereld strekte zich eindeloos voor hen uit. Maar ze gingen door, gedreven door maar één doel: een uitweg vinden. Met hun ogen gericht op de hemel zochten ze troost in de verre sterren: een herinnering aan wat daarbuiten ligt. Ergens, daar, wachtte de oneindigheid. Een ontsnapping uit de verlatenheid, de belofte van iets groters.
De kosmos strekte zich eindeloos uit en wekte hoop. Eeuwen gingen voorbij sinds hun reis naar het oneindige begon. Een nieuw leven, een mooiere toekomst, leek binnen handbereik. ‘Alleen de laatste barrières blijven overeind’, riepen de herauten uit. De strijd van hun voorgangers verdween naar de achtergrond. Zonden uit het verleden voelden bijna vergeven. Beloften leidden hen naar een betere toekomst. Beloftes.
De mars naar oneindigheid die ze eeuwen geleden begonnen kwam stilletjes aan tot een eind. Waardeloze beloften door tribunes. De talloze slachtoffers op het pad naar het eeuwige leven zijn bijna vergeten. Verlossing is nabij. Het eeuwige leven wacht. Gevallen.
De oude profetieën spreken over enorme zwarte stenen in het landschap die de geheimen zouden moeten bevatten voor een leven in de wolken en daarbuiten. Heilige verhalen die al eeuwenlang worden verteld door de geestgenezers en priesters van deze nieuwe religies.
De profeten beweren dat die heilige stenen zijn achtergelaten door de ‘Transhumanisten’ en de geheimen en lang vergeten technologieën bevatten om supermensen te worden. Door ze te vinden, kunnen de uitverkorenen hun broers en zussen naar de sterren volgen en deze verdomde plek voorgoed verlaten.
De mars naar oneindigheid die ze eeuwen geleden begonnen kwam stilletjes aan tot een eind. Waardeloze beloften door tribunes. De talloze slachtoffers op het pad naar het eeuwige leven zijn bijna vergeten. Verlossing is nabij. Het eeuwige leven wacht. Gevallen.
De kosmos strekte zich eindeloos uit en wekte hoop. Eeuwen gingen voorbij sinds hun reis naar het oneindige begon. Een nieuw leven, een mooiere toekomst, leek binnen handbereik. ‘Alleen de laatste barrières blijven overeind’, riepen de herauten uit. De strijd van hun voorgangers verdween naar de achtergrond. Zonden uit het verleden voelden bijna vergeven. Beloften leidden hen naar een betere toekomst. Beloftes.